خود قرار دهد . دوم - زنى كه از خون پاك نمىشود ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معين ، خون او نشانه‌هاى حيض را دارد ، يعنى غليظ و سياه و گرم است و با فشار و سوزش مىآيد و بقيه آن نشانه استحاضه را دارد و شماره روزهائى كه خون او نشانه حيض دارد ، در اين دو ماه يك اندازه نيست مثلا در ماه اول از اول ماه تا هفتم و در ماه دوم از اول ماه تا هشتم ، خون او نشانه‌هاى حيض و بقيه نشانه استحاضه را داشته باشد ، كه اين زن هم بايد روز او ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد . سوم - زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين سه روز يا بيشتر ، خون حيض ببيند بعد پاك شود و دو مرتبه خون ببيند و تمام روزهائى كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده ، از ده روز بيشتر نشود ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اول باشد ، مثلا در ماه اول هشت روز و در ماه دوم نه روز باشد كه اين زن هم بايد روز اول ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد .
مسأله 494 - زنى كه عادت وقتيه دارد ، اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت يا دو سه روز بعد از عادت ، خون ببيند بطورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته - اگر چه آن خون ، نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد - بايد به احكامى كه براى حائض گفته شد ، عمل نمايد . و اگر بعد بفهمد حيض نبوده ، مثل آن كه پيش از سه روز پاك شود ، بايد عبادتهائى را كه بجا نياورده قضا نمايد .
مسأله 495 - زنى كه عادت وقتيه دارد ، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند حيض را بواسطه نشانه‌هاى آن تشخيص دهد ، بايد شماره عادت خويشان خود را حيض قرار دهد - چه پدرى باشند چه مادرى ، زنده باشند يا مرده - ولى در صورتى مىتواند عادت آنان را حيض خود قرار دهد كه شماره روزهاى حيض همه آنان يك اندازه باشد و اگر شماره روزهاى حيض آنان يك اندازه نباشد - مثلا عادت بعضى پنج روز و عادت

97