آب را به مصرف وضو برساند تشنه بماند ، نبايد وضو بگيرد و بايد تيمم كند و اگر نداند كه آب براى او ضرر دارد و وضو بگيرد و بعد بفهمد ضرر داشته ، احتياط واجب آنست كه علاوه بر وضو تيمم نيز بنمايد و اگر با آن وضو نماز را بجا آورده تيمم نيز بنمايد و نماز را اعاده كند و اگر بعد از وضوئى كه با جهل به ضرر گرفته ضرر رفع شد احتياطا واجب دوباره وضو بگيرد .
مسأله 295 - اگر رساندن آب به صورت و دستها به مقدار كمى كه وضو با آن صحيح است ضرر ندارد و بيشتر از آن ضرر دارد ، بايد با همان مقدار وضو بگيرد .
شرط سيزدهم - آن كه در اعضاء وضو مانعى از رسيدن آب نباشد .
مسأله 296 - اگر مىداند چيزى به اعضاء وضو چسبيده ولى شك دارد كه از رسيدن آب جلوگيرى مىكند يا نه ، بايد آن را بر طرف كند يا آب را به زير آن برساند .
مسأله 297 - اگر زير ناخن چرك باشد ، وضو اشكال ندارد ولى اگر ناخن را بگيرند ، بايد براى وضو آن چرك را بر طرف كنند ، و نيز اگر ناخن بيشتر از معمول بلند باشد ، بايد چرك زير مقدارى را كه از معمول بلند تر است بر طرف نمايند .
مسأله 298 - اگر در صورت و دستها و جلوى سر و روى پاها بواسطه سوختن يا چيز ديگر برآمدگى پيدا شود شستن و مسح روى آن كافيست و چنانچه سوراخ شود ، رساندن آب به زير پوست لازم نيست بلكه اگر پوست يك قسمت آن كنده شود لازم نيست آب را به زير قسمتى كه كنده نشده برساند ، ولى چنانچه پوستى كه كنده شده گاهى به بدن مىچسبد و گاهى بلند مىشود ، بايد آن را قطع كند يا آب را به زير آن برساند .
مسأله 299 - اگر انسان شك كند كه به اعضاى وضوى او چيزى چسبيده يا نه چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد ، مثل آن كه بعد از گلكارى شك كند گل بدست او چسبيده يا نه ، بايد وارسى كند ، يا بقدرى دست بمالد كه اطمينان پيدا كند كه اگر بوده بر طرف شده يا آب به زير آن رسيده است .

57