حاكم شرع براى كمك او يك نفر ديگر را معين مىكند .
مسأله 2726 - اگر مقدارى از مال ميت در دست وصى تلف شود ، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى و تعدى نكرده ضامن نيست و اگر كوتاهى كرده و يا تعدى نموده مثلا ميت وصيت كرده است كه فلان مقدار به فقراى فلان شهر بده وا و مال را به شهر ديگرى برده و در راه از بين رفته ، ضامن است بلكه اگر در بين راه هم تلف نشود و به فقراء شهرى دهد كه مورد وصيت نبوده ضامن است .
مسأله 2727 - هر گاه انسان كسى را وصى كند ، و بگويد كه اگر آن كس بميرد فلانى وصى باشد ، بعد از آن كه وصى اول مرد ، وصى دوم بايد كارهاى ميت را انجام دهد .
مسأله 2728 - حجى كه بر ميت واجب است و بدهكارى و حقوقى كه مثل خمس و زكات و مظالم اداء كردن آنها واجب مىباشد بايد از اصل مال ميت داده شود اگر چه ميت براى آنها وصيت نكرده باشد .
مسأله 2729 - اگر مال ميت از بدهى و حج واجب و حقوقى كه مثل خمس و زكات و مظالم بر او واجب است زياد بيايد ، چنانچه وصيت كرده باشد كه ثلث يا مقدارى از ثلث را به مصرفى برسانند ، بايد به وصيت او عمل كنند و اگر وصيت نكرده باشد ، آنچه مىماند مال ورثه است .
مسأله 2730 - اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او بيشتر باشد ، وصيت او در بيشتر از ثلث در صورتى صحيح است كه ورثه حرفى بزنند ، يا كارى كنند كه معلوم شود عملى شدن وصيت را اجازه داده‌اند و تنها راضى بودن آنان كافى نيست و اگر مدتى بعد از مردن او هم اجازه بدهند صحيح است .
مسأله 2731 - اگر مصرفى را كه ميت معين كرده ، از ثلث مال او

545