احكام قسم خوردن مسأله 2679 - اگر قسم بخورد كه كارى را انجام دهد يا ترك كند - مثلا قسم بخورد كه روزه بگيرد يا دود استعمال نكند - چنانچه عمدا مخالفت كند ، بايد كفاره بدهد يعنى : يكى بنده آزاد كند ، يا ده مسكين را اطعام كند يا ده فقير را بپوشاند و اگر اينها را نتواند ، بايد سه روز روزه بگيرد و بايد روزه پى در پى باشد .
مسأله 2680 - قسم چند شرط دارد : اول - كسى كه قسم مىخورد بايد بالغ و عاقل باشد و از روى قصد و اختيار قسم بخورد پس قسم خوردن بچه و ديوانه و مست و كسى كه مجبورش كرده‌اند ، درست نيست و هم چنين است اگر در حال عصبانى بودن بى اختيار قسم بخورد . دوم - كارى را كه قسم مىخورد انجام دهد ، بايد حرام و مكروه نباشد و كارى را كه قسم مىخورد ترك كند ، بايد واجب و مستحب نباشد و اگر قسم بخورد كه كار مباحى را بجا آورد ، بايد ترك آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد و نيز اگر قسم بخورد كار مباحى را ترك كند ، بايد انجام آن در نظر مردم بهتر از تركش نباشد . سوم - به يكى از اسمهاى خداوند عالم قسم بخورد كه به غير ذات مقدس او گفته نمى شود مانند خدا - و - الله . و نيز اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مىگويند ولى بقدرى به خدا گفته مىشود كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد ، ذات مقدس حق در نظر مىآيد : مثل آن كه به خالق و رازق قسم بخورد صحيح است . چهارم - قسم را به زبان بياورد و اگر بنويسد يا در قلبش آن را قصد كند صحيح نيست ولى آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحيح است . پنجم - عمل نكردن به قسم براى او ممكن باشد و اگر موقعى كه قسم مىخورد ممكن باشد و بعدا از عمل به آن عاجز شود ، از وقتى كه عاجز مىشود ، قسم او به هم مىخورد و نيز اگر عمل كردن به قسم بقدرى مشقت پيدا كند كه نشود آن را

534