در شب ماه را ديدهايم به شرط اين كه صفت ماه را بر خلاف يكديگر نگويند و قولشان قابل تصديق باشد پس اگر بر خلاف هم صفت ماه را بگويند يا هوا ابر باشد و يا اگر آسمان صاف باشد هيچ كس غير از دو نفر نبيند كفايت نمىكند . چهارم - آن كه سى روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن ، اول ماه رمضان ثابت مىشود ، و سى روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن . اول ماه شوال ثابت مىشود . پنجم - آن كه حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است . مسأله 1740 - اگر حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است ، كسى هم كه تقليد او را نمىكند ، بايد به حكم او عمل نمايد . ولى كسى كه مىداند حاكم شرع اشتباه كرده نمىتواند به حكم او عمل نمايد . مسأله 1741 - اول ماه با پيشگوئى منجمين ثابت نمىشود ولى اگر انسان از گفته آنان يقين پيدا كند ، بايد به آن عمل نمايد . مسأله 1742 - بلند بودن ماه يا دير غروب كردن آن ، دليل نمىشود كه شب پيش شب اول ماه بوده است . مسأله 1743 - اگر اول ماه رمضان براى كسى ثابت نشود و روزه نگيرد ، چنانچه دو مرد عادل بگويند : شب پيش ، ماه را ديدهايم ، بايد روزه آن روز را قضا نمايد . مسأله 1744 - بعيد نيست كفالت رؤيت ماه در هر محلى براى سائر نقاط . مسأله 1745 - اول ماه به ( تلگرام ) ثابت نمىشود ، مگر دو شهرى كه از يكى به ديگرى ( تلگرام ) كردهاند ، نزديك يا هم افق باشند و انسان بداند كه اگر ( تلگرام ) از روى حكم حاكم شرع يا شهادت دو مرد عادل بوده است . مسأله 1746 - روزى را كه انسان نمىداند آخر رمضان است يا اول شوال ، بايد روزه بگيرد . ولى اگر پيش از مغرب بفهمد كه اول شوال است بايد افطار كند .