برسد كه روزه آن واجب است ، مثلا به روزى برسد كه نذر كرده آن روز را روزه بگيرد ، بايد روزه‌ها را از سر بگيرد .
مسأله 1673 - اگر در بين روزهائى كه بايد پى در پى روزه بگيرد ، عذرى مثل حيض يا نفاس ، يا سفرى كه در رفتن آن مجبور است ، براى او پيش آيد ، بعد از بر طرف شدن عذر واجب نيست روزه‌ها را از سر بگيرد ، بلكه بقيه را بعد از بر طرف شدن عذر بجا مىآورد .
مسأله 1674 - اگر به چيز حرامى روزه خود را باطل كند ، چه آن چيز اصلا حرام باشد مثلا شراب و زنا ، يا به جهتى حرام باشد ، مثل خوردن غذاى حلالى كه براى انسان ضرر دارد و نزديكى كردن با عيال خود در حال حيض كفاره جمع بر او واجب مىشود يعنى بايد يك بنده آزاد كند و دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند ، يا به هر كدام آنها يك مد كه تقريبا ده سير است ، گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد ، و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد ، هر كدام آنها كه ممكن است بايد انجام دهد .
مسأله 1675 - اگر روزه دار دروغى را به خدا و پيغمبر صلى الله عليه واله نسبت دهد اگر چه روزه خود را به چيز حرامى باطل كرده ، ولى كفاره جمع كه تفصيل آن در مسأله پيش گفته شد بر او واجب نمىشود .
مسأله 1676 - اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند ، بنابر احتياط واجب براى هر دفعه يك كفاره بر او واجب است . ولى اگر جماع او حرام باشد ، براى هر دفعه يك كفاره جمع واجب مىشود .
مسأله 1677 - اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد ، براى همه آنها يك كفاره كافى است .
مسأله 1678 - اگر روزه دار غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل

332