مسأله 1430 - اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده ، يا به جهتى نمازش باطل بوده ، مثلا بى وضو نماز خوانده ، نماز مأموم صحيح است . مسأله 1431 - اگر در بين نماز شك كند كه اقتدا كرده يا نه ، چنانچه در حالى باشد كه وظيفه مأموم است مثلا به حمد و سوره امام گوش مىدهد بايد نماز را به جماعت تمام كند . و اگر مشغول كارى باشد كه هم وظيفه منفرد و هم وظيفه مأموم است مثلا در ركوع يا سجده باشد ، بايد نماز را به نيت فرادى تمام نمايد . مسأله 1432 - احتياط واجب آنست كه در بين نماز جماعت تا ناچار نشود نيت فرادى نكند بلى پيش از سلام امام بدون عذر مىتواند نيت فرادى نمايد . مسأله 1433 - اگر مأموم بواسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام نيت فرادى كند ، لازم نيست حمد و سوره را بخواند ، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيت فرادى نمايد بايد مقدارى را كه امام نخوانده بخواند . مسأله 1434 - اگر در بين نماز جماعت نيت فرادى نمايد ، نمىتواند دوباره نيت جماعت كند . ولى اگر مردد شود كه نيت فرادى كند يا نه و بعد تصميم بگيرد كه نماز را با جماعت تمام كند ، نمازش صحيح است . مسأله 1435 - اگر شك كند كه نيت فرادى كرده يا نه بايد بنا بگذارد كه نيت فرادى نكرده است . مسأله 1436 - اگر موقعى كه امام در ركوع است اقتدا كند و به ركوع امام برسد ، اگر چه ذكر امام تمام شده باشد ، نمازش صحيح است و يك ركعت حساب مىشود اما اگر به مقدار ركوع خم شود و به ركوع امام نرسد جماعت باطل است و ليكن احتياط مستحب آن است كه سر از ركوع بردارد و آن را يك ركعت حساب نموده و نماز را فرادى تمام كند و بعد دوباره بخواند ، اگر چه حكم به صحت نماز بعيد نيست .