مسأله 142 - خوردن و آشاميدن عين نجس مثل مردار و شراب و خورانيدن آن حتى به اطفال ، حرام است بلكه بايد طفل را از خوردن آن منع نمايند ، و خوردن و آشاميدن چيزى كه نجس شده و خورانيدن آن به اشخاص بالغ و هم چنين خورانيدن متنجسى كه ضرر دارد به اطفال ، حرام است و با عدم ضرر هم احتياط مستحب ترك خورانيدن به اطفال است .
مسأله 143 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد اگر نجس بودن آن را به طرف بگويند اشكال ندارد . ولى در غير خوراكيها كه شستن آنها متعارف نيست يا براى آنچه شرط آن طهارت است به كار بوده نمىشود ، اگر نگويد اشكال ندارد .
مسأله 144 - اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند ، لازم نيست به او بگويد .
مسأله 145 - اگر جائى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت بجاى نجس رسيده است بنا بر احتياط واجب لازم بايد به آنان بگويد .
مسأله 146 - اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است ، بايد به مهمانان بگويد . اما اگر يكى از مهمانان بفهمد ، لازم نيست به ديگران خبر دهد . ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه ممكن است بواسطه نجس بودن آنان خود او هم نجس شود ، بايد بعد از غذا به آنان بگويد .
مسأله 147 - اگر چيزى را كه عاريه كرده نجس شود ، چنانچه صاحبش آن چيز را در كارى كه شرط آن پاكى و طهارت واقعى است استعمال مىكند مثل وضو و غسل احتياط واجب آنست كه نجس شدن آن را به او بگويد و اگر در كارى كه شرط آن طهارت ظاهرى است استعمال مىكند مثل لباس نماز گزار ،

29