قصد معصيت برگردد ، چنانچه بقيه راه هشت فرسخ باشد ، يا چهار فرسخ باشد كه با برگشت هشت فرسخ شود و قصد اقامه ده روز نداشته باشد بايد نماز را شكسته بخواند و اگر بقيه راه به اندازه مسافت شرعى نباشد ولى مجموع راهى كه قبل از توبه رفته و بعد از توبه مىرود ، به اندازه مسافت شرعى باشد احتياط واجب لازم آن است كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1313 - كسى كه براى معصيت سفر نكرده ، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود ، بايد نماز را تمام بخواند ولى نمازهائى را كه شكسته خوانده صحيح است .
شرط ششم - آن كه از صحرا نشينهائى نباشد كه در بيابانها گردش مىكنند و هر جا آب و خوراك براى خود و حشمشان پيدا كنند مىمانند و بعد از چندى بجاى ديگر مىروند ، پس صحرانشينها در اين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند .
مسأله 1314 - اگر يكى از صحرانشينها براى پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتشان سفر كند بدون چادر و اثاثيه بلكه فقط به منظور تعيين محل و مرتع مناسب براى احشام خودشان باشد چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد ، احتياط واجب آنست كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1315 - اگر صحرا نشين براى زيارت يا حج يا تجارت و مانند اينها مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
شرط هفتم - آن كه شغل او مسافرت نباشد بنابر اين شتردار و راننده و چوبدار و كشتيبان و مانند اينها ، اگر چه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت كنند ، در غير سفر اول بايد نماز را تمام بخوانند . و هم چنين در سفر اول اگر طول بكشد يا از مكانى به مكان ديگر برود كه عرفا نگويند :
عمل او سفر است بايد نماز را تمام بخواند ولى اگر سفر طولانى نباشد

267