بخواند مثلا موقعى كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتياط است ، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده و اگر شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت ، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است . و اصل نماز را نيز اعاده نمايد .
مسأله 1239 - اگر در نماز احتياط چيزى كه ركن نيست سهوا كم يا زياد شود و از چيزهائى باشد كه در خود نماز سجده سهو دارد احتياط واجب لازم آن است كه سجده سهو را بجا آورد و اگر از چيزهائى است كه سجده سهو ندارد در نماز احتياط نيز لازم نيست .
مسأله 1240 - اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكى از اجزاء يا شرائط آن را بجا آورده يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1241 - اگر در نماز احتياط ، تشهد يا يك سجده را فراموش كند ، احتياط واجب آنست كه بعد از سلام نماز ، آن را قضا نمايد .
مسأله 1242 - اگر نماز احتياط و قضاى يك سجده يا قضاى يك تشهد يا دو سجده سهو بر او واجب شود ، بايد اول نماز احتياط را بجا آورد .
مسأله 1243 - حكم گمان در نماز مثل حكم يقين است ، مثلا اگر انسان گمان دارد كه نماز را چهار ركعت خوانده ، نبايد نماز احتياط بخواند و اگر گمان دارد ركوع كرده . نبايد آن را بجا آورد و اگر گمان دارد حمد را نخوانده ، چنانچه به ركوع نرفته ، بايد بخواند ، و اگر به ركوع رفته نمازش صحيح است .
مسأله 1244 - حكم شك و سهو و گمان در نمازهاى واجب يوميه و نمازهاى واجب ديگر فرق ندارد ، مثلا اگر در نماز آيات شك كند كه يك

253