مسأله 120 - اگر جنب از حرام عوض غسل تيمم نمايد و بعد از تيمم عرق كند ، تا عذر او باقى است نماز خواندن با آن عرق مانع ندارد .
مسأله 121 - اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديكى كند احتياط واجب آنست كه با لباس يا بدن آلوده به عرق خود نماز نخواند و اگر اول از حلال جنب شده و بعد از حرام ، نماز خواندن با آن مانع ندارد .
راه ثابت شدن نجاست مسأله 122 - نجاست هر چيز از سه راه ثابت مىشود : اول - آن كه خود انسان يقين يا اطمينان كند چيزى نجس است ، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است ، لازم نيست از آن اجتناب نمايد . بنابر اين غذا خوردن در قهوه خانه‌ها و مهمانخانه هائى كه مردمان لاابالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمىكنند در آنها غذا مىخورند ، اگر انسان يقين يا اطمينان نداشته باشد غذائى را كه براى او آورده‌اند نجس است ، اشكال ندارد . دوم - آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است ، مثلا همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويد : ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مىباشد . سوم - آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است . و نيز اگر يك نفر عادل هم بگويد چيزى نجس است بنابر احتياط واجب لازم بايد از آن چيز اجتناب كرد .
مسأله 123 - اگر بواسطه ندانستن مسأله ، نجس بودن و پاك بودن چيزى را نداند مثلا نداند عرق - جنب از حرام پاك است يا نه ، بايد مسأله را بپرسد ولى اگر با اين كه مسأله را مىداند چيزى را شك كند پاك است يا نه مثلا شك كند آن چيز خون است يا نه ، يا نداند كه خون پشه است يا خون انسان ، پاك مىباشد و تحقيق لازم نيست .

25