خوانده بوده ، بنابر احتياط واجب بايد نيت را به نماز عصر بر گرداند و بعد از تمام كردن نماز ، دوباره نماز عصر را بخواند مگر آن كه پيش از بجا آوردن جزئى از اجزاء به قصد ظهر يادش بيايد ، كه در اين صورت نماز را به نيت عصر تمام مىكند اعاده لازم نيست . مسأله 766 - اگر در بين ، عصر شك كند كه نماز ظهر را خوانده يا نه ، بايد نيت را به نماز ظهر برگرداند ولى اگر وقت بقدرى كم است كه بعد از تمام شدن نماز ، مغرب مىشود بايد بنا بگذارد كه ظهر را خوانده و به نيت نماز عصر نماز را تمام كند . مسأله 767 - اگر در نماز عشا ، بيش از ركوع ركعت چهار شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه ، چنانچه وقت بقدرى كم است كه بعد از تمام شدن نماز نصف شب مىشود ، بايد به نيت عشا ، نماز را تمام كند و بعد مغرب را به قصد ما فى الذمه بجا آورد و اگر بيشتر وقت دارد و يك ركعت از آن در وقت مشترك واقع شده باشد ، بايد نيت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را سه ركعتى تمام كند ، بعد نماز عشاء را بخواند . مسأله 768 - اگر در نماز عشا بعد از رسيدن به ركوع ركعت چهارم ، شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه ، بايد نماز را تمام كند ، بعد نماز مغرب را بخواند و بعد عشاء را نيز اعاده نمايد بنابر احتياط لازم مگر اين كه اين شك در وقت مخصوص نماز عشاء باشد كه در اين صورت خواندن نماز مغرب لازم نيست . مسأله 769 - اگر انسان نمازى را كه خوانده احتياطا دوباره بخواند و در بين نماز يادش بيايد نمازى را كه بايد پيش از آن بخواند نخوانده است نمىتواند نيت را به آن نماز بر گرداند مثلا موقعى كه نماز عصر را احتياطا مىخواند ، اگر يادش بيايد نماز ظهر را نخوانده است ، نمىتواند نيت را به نماز ظهر برگرداند .