ديوانه باشد ، حرام است ولى اگر بدنش از بين رفته و خاك شده باشد اشكال ندارد .
مسأله 649 - نبش قبر امامزاده ها و شهداء و علماء و صلحاء اگر چه سالها بر آن گذاشته باشد حرام است .
مسأله 650 - شكافتن قبر در هفت مورد حرام نيست بلكه در بعضى از آنها واجب است اول - آن كه ميت در زمين غصبى دفن شده باشد و مالك زمين راضى نشود كه در آنجا بماند . دوم - آن كه كفن يا چيز ديگرى كه با ميت دفن شده ، غصبى باشد و صاحب آن راضى نشود كه در قبر بماند و همچنين است اگر چيزى از مال خود ميت ، كه به ورثه او رسيده ، با او دفن شده باشد و ورثه راضى نشوند كه آن چيز در قبر بماند ، ولى اگر وصيت كرده باشد كه دعا يا قرآن يا انگشترى را با او دفن كنند ، براى بيرون آوردن اينها ، نمىتوانند قبر را بشكافند مگر آن كه زيادتر از ثلث باشد و ورثه امضا نكرده باشند . سوم - آن كه ميت بى غسل يا بى كفن دفن شده باشد ، يا بفهمند غسلش باطل بوده ، يا به غير دستور شرع كفن شده ، يا در قبر او را رو به قبله نگذاشته‌اند ولى اگر نبش در اين صورت باعث هتك ميت و اذيت مردم شود جايز نيست . چهارم - آن كه براى ثابت شدن حقى بخواهند بدن ميت را به بينند . پنجم - آن كه ميت را در جائى كه بى احترامى به اوست - مثل قبرستان كفار ، يا جائى كه كثافت و خاكروبه مىريزند - دفن كرده باشند . ششم - آن كه براى يك مطلب شرعى كه اهميت آن از شكافتن قبر بيشتر است ، قبر را بشكافند ، مثلا بخواهند بچه زنده را از شكم زن حامله‌اى كه دفنش كرده‌اند بيرون آورند . هفتم - آن كه بترسند درنده‌اى بدن ميت را پاره كند ، يا سيل او را ببرد ، يا دشمن بيرون آورد و هر گاه قسمتى از بدن ميت با او دفن نشده باشد ، احتياط واجب لازم آنست كه آن قسمت از بدن را طورى در قبر بگذارند كه بدن ميت ديده نشود .

130