احكام وقف مسأله 2685 - اگر كسى چيزى را وقف كند ، از ملك او خارج مىشود و خود او و ديگران نمىتوانند آن را ببخشند ، يا بفروشند و كسى هم از آن ملك ارث نمىبرد ولى در بعضى از موارد كه در مسأله 102 و 2103 گفته شد ، فروختن آن اشكال ندارد .
مسأله 2686 - لازم نيست صيغه وقف را به عربى بخواند ، بلكه اگر مثلا بگويد : خانه خود را وقف كردم و خودش يا كسى كه خانه را براى او وقف كرده ، با وكيل ، يا ولى آن كس بگويد : قبول كردم ، وقف صحيح است ولى اگر براى افراد مخصوصى وقف نكند ، بلكه مثل مسجد و مدرسه براى عموم وقف كند ، يا مثلا بر فقراء يا سادات وقف نمايد احوط مستحب و اولى آن است كه حاكم شرع يا كسى كه از طرف او منصوب است قبول نمايد .
مسأله 2687 - اگر ملكى را براى وقف معين كند و پيش از خواندن صغيه وقف پشيمان شود ، يا بميرد ، وقف درست نيست .
مسأله 2688 - كسى كه مالى را وقف مىكند ، بايد قصد قربت داشته باشد و از موقع خواندن صيغه ، مال را براى هميشه وقف كند و اگر مثلا بگويد : اين مال بعد از مردن من وقف باشد ، چون از موقع خواندن صيغه تا مردنش وقف نبوده ، صحيح نيست . و نيز اگر بگويد : تا ده سال وقف باشد و بعد از آن نباشد يا بگويد تا ده سال وقف باشد ، بعد پنچ سال وقف نباشد و دو باره وقف باشد ، وقف صحيح نيست .
مسأله 2689 - وقف در صورتى صحيح است كه مال وقف را به تصرف كسى كه براى او وقف شده يا وكيل ، يا ولى او بدهند ولى اگر چيزى را بر اولاد صغير خود وقف كند و به قصد اين كه آن چيز ملك آنان شود ، از

536