احكام نذر و عهد مسأله 2649 - نذر آنست كه انسان بر خود واجب كند كه كار خيرى را براى خدا بجا آورد ، يا كارى را كه نكردن آن بهتر است براى خدا ترك نمايد .
مسأله 2650 - در نذر بايد صيغه خوانده شود ولى لازم نيست آن را به عربى بخواند پس اگر بگويد : از براى خدا بر من يا بر عهده من يا بر ذمه من است كه اگر مريض من خوب شود ده تومان به فقير بدهم ، نذر او صحيح است .
مسأله 2651 - كسى كه نذر مىكند بايد مكلف و عاقل باشد و به اختيار خود نذر كند بنابراين نذر كسى كه او را مجبور كرده‌اند ، يا بواسطه عصبانى شدن بى اختيار نذر كرده صحيح نسيت .
مسأله 2652 - آدم سفيهى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مىكند ، اگر نذر كند مالش را به مصرفى برساند ، صحيح نيست .
مسأله 2653 - اگر شوهر از نذر كردن زن جلوگيرى نمايد ، و يا زن بدون اجازه شوهر نذر كند ، نذر او باطل است .
مسأله 2654 - اگر زن با اجازه شوهر نذر كند ، شوهرش نمىتواند نذر او را به هم بزند ، يا او را از عمل كردن به نذر جلوگيرى نمايد .
مسأله 2655 - اگر فرزند با اجازه پدر نذر كند ، بايد به آن نذر عمل نمايد . بلكه اگر بدون اجازه او هم نذر كند ، عمل كردن به آن نذر واجب است ولى اگر پدر از كارى منع كرده باشد و يا بعد از نذر از آن كار منع كند آن نذر صحيح نيست .

529