احكام رهن مسأله 2309 - رهن آنست كه بدهكار مقدارى از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر طلب او را ندهد طلبش را از آن مال بدست آورد .
مسأله 2310 - در رهن لازم نيست صيغه بخوانند و همين قدر كه بدهكار مال خود را به قصد گرو به طلبكار بدهد و طلبكار هم به همين قصد بگيرد رهن صحيح است .
مسأله 2311 - گرو دهنده و كسى كه مال را گرو مىگيرد بايد مكلف و عاقل باشند و كسى آنان را مجبور نكرده باشد و نيز بايد گرو دهنده سفيه نباشد يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكند و هم چنين بايد از طرف حاكم شرع از تصرف در مالش ممنوع نباشد .
مسأله 2312 - انسان مالى را مىتواند گرو بگذارد كه شرعا بتواند در آن تصرف كند و اگر مال كس ديگر را گرو بگذارد ، در صورتى صحيح است كه صاحب مال بگويد به گرو گذاشتن راضى هستم .
مسأله 2313 - چيزى را كه گرو مىگذارند ، بايد خريد و فروش آن صحيح باشد پس اگر شراب و مانند آن را گرو بگذارند درست نيست .
مسأله 2314 - استفاده چيزى را كه گرو مىگذارند ، مال صاحب آن است .
مسأله 2315 - طلبكار و بدهكار نمىتواند مالى را كه گرو گذاشته شده ، بدون اجازه يكديگر ملك كسى كنند ، مثلا ببخشند يا بفروشند . ولى اگر مالك آن را ببشخد يا بفروشد ، بعد طلبكار بگويد راضى هستم اشكال ندارد .
مسأله 2316 - اگر طلبكار چيزى را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد پول آن هم مثل خود مال ، گرو مىباشد .

458