مسأله 1902 - كسى كه بدهكار است و گندم يا جو يا خرما يا انگور هم دارد اگر بميرد و پيش از آن كه زكات اينها واجب شود ، ورثه قرض او را از مال ديگر بدهند ، هر كدام كه سهمشان به حد نصاب برسد ، بايد زكات بدهد و اگر پيش از آن كه زكات اينها واجب شود قرض او را ندهند ، چنانچه مال ميت فقط به اندازه بدهى او باشد ، در صورتى كه بدهى او بقدرى است كه اگر بخواهند ادا نمايند ، بايد مقدارى از گندم و جو و خرما و انگور را هم به طلبكار بدهند ، آنچه را به طلبكار مىدهند زكات ندارد و بقيه مال ورثه است و هر كدام آنان كه سهمش به اندازه نصاب شود ، بايد زكات آن را بدهد .
مسأله 1903 - اگر گندم و جو و خرما و كشمشى كه زكات آنها واجب شده خوب و بد دارد ، احتياط واجب آن است كه زكات جنس خوب را از جنس بد ندهند .
نصاب طلا مسأله 1904 - طلا دو نصاب دارد :
نصاب اول آن بيست مثقال شرعى است كه هر مثقال آن 18 نخود است ، پس وقتى طلا به بيست مثقال شرعى كه پانزده مثقال معمولى است برسد ، اگر شرائط ديگر را هم كه گفته شد داشته باشد ، بايد چهل يك آن را كه نه نخود مىشود از بابت زكات بدهد و اگر به اين مقدار نرسد ، زكات آن واجب نيست .
نصاب دوم آن چهار مثقال شرعى است كه سه مثقال معمولى مىشود يعنى اگر سه مثقال به پانزده مثقال اضافه شود ، بايد زكات تمام 18 مثقال را از قرار چهل يك بدهد و اگر كمتر از سه مثقال اضافه شود ، فقط بايد زكات 15 مثقال آن را بدهد . و زيادى آن زكات ندارد و همچنين است هر چه بالا رود ، يعنى اگر سه مثقال اضافه شود ، بايد زكات تمام آنها را بدهد و اگر كمتر

375