مسأله 313 - اگر مرضى دارد كه نمىتواند از خارج شدن باد جلوگيرى كند ، بايد به وظيفه كسانى كه نمىتوانند از بيرون آمدن غائط خوددارى كنند عمل نمايد .
مسأله 314 - كسى كه غائط پى در پى از او خارج مىشود ، بايد براى هر نمازى وضو بگيرد وفورا مشغول نماز شود ، ولى براى بجا آوردن سجده وتشهد فراموش شده ونماز احتياط كه بايد بعد از نماز انجام داد در صورتى كه آنها را بعد از نماز فورا بجا بياورد وضو گرفتن لازم نيست .
مسأله 315 - كسى كه بول او قطره قطره مىريزد بايد براى نماز بوسيله كيسه‌اى كه در آن ، پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مىكند ، خود را حفظ نمايد . واحتياط واجب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد . ونيز كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن غائط خوددارى كند ، چنانچه ممكن باشد بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاى ديگر جلوگيرى نمايد . واحتياط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد ، براى هر نماز مخرج غائط را آب بكشد .
مسأله 316 - كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول وغائط خوددارى كند در صورتى كه ممكن باشد بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول وغائط جلوگيرى نمايد ، اگر چه خرج داشته باشد ، وبنابر احتياط واجب اگر مرض او به آسانى معالجه شود ، خود را معالجه نمايد .
مسأله 317 - كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول وغائط خوددارى كند ، بعد از آن كه مرض او خوب شد ، لازم نيست نمازهايى را كه در وقت مرض مطابق وظيفه‌اش خوانده قضا نمايد . ولى اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود ، بايد نمازى را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند .

56