مراتب ديگر ، نتواند از معصيت بطور كلى و يا بيش از اين مقدار جلوگيرى كند .
مسأله 2875 - مرتبه دوم از امر به معروف و نهى از منكر ، امر و نهى به زبان است ، پس با احتمال تأثير و حصول شرايط گذشته ، واجب است اهل معصيت را نهى كنند ، و تارك واجب را امر كنند به آوردن واجب .
مسأله 2876 - اگر احتمال بدهد كه با موعظه و نصيحت ، معصيت كار ترك مىكند معصيت را ، لازم است اكتفا به آن ، و نبايد از آن تجاوز كند .
مسأله 2877 - اگر مىداند كه نصيحت تأثير ندارد ، واجب است با احتمال تأثير امر و نهى الزامى كند ، و اگر تأثير نمىكند مگر با تشديد در گفتار و تهديد بر مخالفت ، لازم است لكن بايد از دروغ و معصيت ديگر احتراز شود .
مسأله 2878 - جايز نيست براى جلوگيرى از معصيت ، ارتكاب معصيت مثل فحش و دروغ و اهانت ، مگر آن كه معصيت ، از چيزهايى باشد كه مورد اهتمام شارع مقدس باشد و راضى نباشد به آن به هيچ وجه ، مثل قتل نفس محترمه ، در اين صورت بايد جلوگيرى كند به هر نحو كه ممكن است .
مسأله 2879 - اگر عاصى ترك معصيت نمىكند مگر به جمع ما بين مرتبه اولى و ثانيه از انكار ، واجب است جمع به اين كه هم از او اعراض كند ، و ترك معاشرت نمايد و با چهره عبوس با او ملاقات كند ، و هم او را امر به معروف كند لفظا و نهى كند لفطا .
مسأله 2880 - مرتبه سوم توسل به زور وجبر است ، پس اگر بداند يا اطمينان داشته باشد كه ترك منكر نمىكند يا واجب را بجا نمىآورد مگر با اعمال زور و جبر ، واجب است لكن بايد تجاوز از قدر لازم نكند .
مسأله 2881 - اگر ممكن شود جلوگيرى از معصيت به اين كه بين شخص و معصيت حائل شود و با اين نحو مانع از معصيت شود ، لازم است اقتصار به آن اگر محذور آن كمتر از چيزهاى ديگر باشد .

553