نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ فاضل اللنكراني جلد : 1 صفحه : 504
و بچه مسلمان هم اگر مميز باشد يعنى خوب و بد را بفهمد مىتواند سر حيوان را ببرد و اما كسى كه از كفار يا از فرقههائى است كه در حكم كفارند مانند غلات و خوارج و نواصب نمىتوانند سر حيوان را ببرند . دوم : سر حيوان را با چيزى ببرند كه از آهن باشد ولى چنانچه آهن پيدا نشود و طورى باشد كه اگر سر حيوان را نبرند مىميرد ، با چيز تيزى كه چهار رگ آن را جدا كند مانند شيشه و سنگ تيز ، مىشود سر آن را بريد . سوم : در موقع سر بريدن ، جلو بدن حيوان رو به قبله باشد و كسى كه مىداند بايد رو به قبله سر ببرد ، اگر عمدا حيوان را رو به قبله نكند حيوان حرام مىشود ولى اگر فراموش كند ، يا مسأله را نداند ، يا قبله را اشتباه كند ، يا نداند قبله كدام طرف است و نتواند بپرسد و ناچار به ذبح باشد يا نتواند حيوان را رو به قبله كند اشكال ندارد . چهارم : وقتى مىخواهد سر حيوان را ببرد يا كارد به گلويش بگذارد به نيت سر بريدن ، نام خدا را ببرد و همين قدر كه بگويد بسم الله كافى است و اگر بدون قصد سر بريدن نام خدا را ببرد ، آن حيوان پاك نمىشود و گوشت آن هم حرام است ، و همچنين است اگر از روى جهل به مسأله نام خدا را نبرد ولى اگر از روى فراموشى نام خدا را نبرد اشكال ندارد . پنجم : حيوان بعد از سر بريدن حركتى بكند . اگر چه مثلا چشم يا دم خود را حركت دهد ، يا پاى خود را به زمين زند كه معلوم شود زنده بوده است . و يا آن كه به اندازه معمول خون از بدنش بيرون آيد و اين حكم در صورتى است كه زنده بودن آن حيوان در حال ذبح مشكوك باشد و الا لزومى ندارد . ششم : آن كه كشتن از مذبح باشد و بنابر احتياط وجوبى جائز نيست كارد را پشت گردن فرو نموده و به طرف جلو بياورد كه گردن از پشت بريده شود .
504
نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ فاضل اللنكراني جلد : 1 صفحه : 504