بوده حوض يا نهرى بسازند ، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كرده‌اند وضو گرفتن در آن حوض ونهر اشكال ندارد .
شرط ششم : آن كه اعضاى وضو موقع شستن ومسح كردن ، پاك باشد .
مسأله 278 - اگر پيش از تمام شدن وضو جايى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود ، وضوء صحيح است .
مسأله 279 - اگر غير از اعضاى وضو جايى از بدن نجس باشد ، وضو صحيح است . ولى اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده باشد بهتر آن است كه اول آن را تطهير كند بعد وضو بگيرد .
مسأله 280 - اگر يكى از اعضاى وضو نجس باشد وبعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آن جا را آب كشيده يا نه ، چنانچه در موقع وضو ملتف پاك بودن ونجس بودن آن جا نبوده وضو باطل است ، واگر مى داند ملتف بوده ، يا شك دارد كه ملتف بود يا نه ، وضو صحيح است . ودر هر صورت جايى را كه نجس بوده بايد آب بكشد .
مسأله 281 - اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمىآيد وآب براى آن ضرر ندارد ، بايد در آب كر يا جارى فرو برد وقدرى فشار دهد كه خون بند بيايد ، بعد به دستورى كه گفته شد وضوى ارتماسى بگيرد .
شرط هفتم : آن كه وقت براى وضو ونماز كافى باشد .
مسأله 282 - هر گاه وقت بقدرى تنگ باشد كه اگر وضو بگيرد تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى شود ، بايد تيمم كند ، ولى اگر براى وضو وتيمم يك اندازه وقت لازم است بايد وضو بگيرد .
مسأله 283 - كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند ، اگر وضو بگيرد وضو صحيح است چه براى آن نماز وضو بگيرد يا براى كار ديگر .
شرط هشتم : آن كه به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم وضو بگيرد ، واگر براى خنك شدن يا به قصد ديگرى وضو بگيرد باطل است .

50