باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد ، و نيز گرو دهنده بايد سفيه نباشد يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكند ، بلكه اگر بواسطه ورشكستگى مجتهد جامع الشرائط او را از تصرف در اموالش جلوگيرى كرده باشد نمىتواند مال خود را گرو بگذارد .
مسأله 2366 - انسان مالى را مىتواند گرو بگذارد كه شرعا بتواند در آن تصرف كند . و اگر مال كس ديگر را گرو بگذارد ، در صورتى صحيح است كه صاحب مال بگويد به گرو گذاشتن راضى هستم ، مانند اسنادى كه در زمان ما براى استيفاء حق صاحب حق وثيقه گذاشته مىشود .
مسأله 2367 - چيزى را كه گرو مىگذارند ، بايد خريد و فروش آن صحيح باشد ، پس اگر شراب و آلات قمار و مانند آن از چيزهائى كه ماليت شرعى و يا چيزهائى كه ماليت عرفى ندارند گرو بگذارند درست نيست .
مسأله 2368 - منافع چيزى را كه گرو مىگذارند ، مال مالك آن است .
مسأله 2369 - گرو دهنده و گرو گيرنده نمىتوانند مالى را كه گرو گذاشته شده ، بدون اجازه يكديگر ملك كسى كنند ، مثلا ببخشد يا بفروشند . ولى اگر يكى از آنان آن را ببخشد يا بفروشد ، بعد ديگرى بگويد راضى هستم اشكال ندارد .
مسأله 2370 - اگر طلبكار چيزى را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد رهن باطل مىشود ، و پول آن رهن نيست ، مگر اين كه قبول وكالت در فروش مشروط به رهن گذاشتن پول آن باشد .
مسأله 2371 - اگر موقعى كه بايد بدهى خود را بدهد طلبكار مطالبه كند و او ندهد ، طلبكار مىتواند مالى را كه گرو برداشته بفروشد و طلب خود را بردارد و بايد بقيه را به بدهكار بدهد ، اگر به مجتهد جامع الشرائط دسترسى دارد ، بنابر احتياط واجب بايد براى فروش آن از مجتهد جامع الشرائط اجازه بگيرد .
مسأله 2372 - اگر بدهكار غير از خانه‌اى كه متناسب شأن او است و در آن

446