چهارم : كافرهائى كه اگر زكات به آنان بدهند به دين اسلام مايل مىشوند ، يا در جنگ به مسلمانان كمك مىكنند و همچنين مسلمانانى كه ايمان آنان ضعيف است كه اگر زكات به آنان بدهند ايمانشان قوى مىشود .
پنجم : خريدارى بنده ها و آزاد كردن آنان .
ششم : بدهكارى كه نمىتواند قرض خود را بدهد ، به شرط آن كه قرض در معصيت صرف نشده باشد .
هفتم : سبيل الله ، يعنى كارى كه مانند ساختن مسجد و مدرسه ، منفعت عمومى دينى دارد . يا مثل ساختن پل و اصلاح راه ، كه نفعش به عموم مسلمانان مىرسد و آنچه براى اسلام و مسلمين نفع داشته باشد به هر نحو كه باشد .
هشتم : ابن السبيل ، يعنى مسافرى كه در سفر درمانده شده و احكام اينها در مسائل آينده گفته خواهد شد .
مسأله 1993 - احتياط واجب آن است كه فقير و مسكين بيشتر از مخارج سال خود و عيالاتش را از زكات نگيرد و اگر مقدارى پول يا جنس دارد ، فقط به اندازه كسرى مخارج يك سالش زكات بگيرد .
مسأله 1994 - كسى كه مخارج سالش را داشته اگر مقدارى از آن را مصرف كند و بعد شك كند كه آنچه باقيمانده به اندازه مخارج سال او هست يا نه ، نمىتواند زكات بگيرد .
مسأله 1995 - صنعتگر يا مالك يا تاجرى كه در آمد او از مخارج سالش كمتر است مىتواند براى كسرى مخارجش زكات بگيرد . و لازم نيست ابزار كار يا ملك يا سرمايه خود را به صرف مخارج برساند .
مسأله 1996 - فقيرى كه خرج سال خود و عيالاتش را ندارد ، اگر خانه‌اى دارد كه ملك او است و در آن نشسته ، يا مال سوارى دارد ، چنانچه بدون اينها نتواند زندگى كند ، اگر چه براى حفظ آبرويش باشد ، مىتواند زكات بگيرد و

372