مىكند انجام دهد ، مثلا غذاى حرامى بخورد ، يك كفاره كافى است .
مسأله 1738 - اگر روزه دار آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد ، چنانچه عمدا آن را فرو ببرد ، روزه اش باطل است ، و بايد قضاى آن را بگيرد ، و كفاره هم بر او واجب مىشود ، و اگر خوردن آن چيز حرام باشد ، مثلا موقع آروغ زدن خون يا غذائى كه از صورت غذا بودن خارج شده به دهان او بيايد ، و عمدا آن را فرو ببرد ، بايد قضاى آن روزه را بگيرد ، و بنابر احتياط كفاره جمع هم بر او واجب مىشود .
مسأله 1739 - اگر نذر كند كه روز معينى را روزه بگيرد ، چنانچه در آن روز عمدا روزه خود را باطل كند بايد يك بنده آزاد كند ، يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد يا به شصت فقير اطعام دهد .
مسأله 1740 - كسى كه مىتواند وقت را تشخيص دهد اگر بگفته كسى كه مىگويد مغرب شده افطار كند ، و بعد بفهمد مغرب نبوده است بنابر احتياط قضاء و كفاره بر او واجب است .
مسأله 1741 - كسى كه عمدا روزه خود را باطل كرده ، اگر بعد از ظهر مسافرت كند يا پيش از ظهر براى فرار از كفاره سفر نمايد ، كفاره او ساقط نمىشود ، بلكه اگر قبل از ظهر مسافرتى براى او پيش آمد كند ، بنا بر احتياط كفاره بر او واجب است .
مسأله 1742 - اگر عمدا روزه خود را باطل كند ، و بعد عذرى مانند حيض يا نفاس يا مرض براى او پيدا شود كفاره بر او واجب نيست .
مسأله 1743 - اگر يقين كند كه روز اول ماه رمضان است و عمدا روزه خود را باطل كند ، بعد معلوم شود كه آخر شعبان بوده كفاره بر او واجب نيست ، همچنين است اگر انسان شك كند كه آخر رمضان است يا اول شوال و عمدا روزه خود را باطل كند ، بعد معلوم شود اول شوال بوده كفاره بر او واجب

323