سيد الشهداء ( ع ) در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد بايد تا وقتى كه يقين نكرده‌اند كه به كلى از بين رفته به آن مستراح نروند .
مسأله 145 - خوردن و آشاميدن چيز نجس حرام است و نيز خورانيدن عين نجس به اطفال حرام مىباشد ، ولى اگر خود طفل غذاى نجس را بخورد يا با دست نجس غذا را نجس كند و بخورد جلوگيرى از او لازم نيست .
مسأله 146 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد اگر نجس بودن آن را اعلام نكند اشكال ندارد ، ولى چنانچه انسان بداند كه خريدار يا عاريه گيرنده آن را در خوردن و آشاميدن استعمال مىكند بايد نجاستش را به او بگويد .
مسأله 147 - اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند لازم نيست به او بگويد .
مسأله 148 - اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت بجاى نجس رسيده است ، لازم نيست به آنان بگويد .
مسأله 149 - اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است ، بايد به مهمان ها بگويد ، اما اگر يكى از مهمان ها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد .
مسأله 150 - اگر چيزى را كه عاريه كرده نجس شود اگر بداند كه صاحبش آن چيز را در خوردن و آشاميدن استعمال مىكند ، واجب است به او بگويد .
مسأله 151 - اگر بچه بگويد چيزى كه در دست او است نجس است و يا بگويد : آن چيز را آب كشيدم ، نبايد حرف او را قبول كرد . اگر چه بعيد نيست حرف بچه مميز كه خوب و بد را مىفهمد يا بچه مراهق ( يعنى بچه‌اى كه نزديك به بلوغ است ) معتبر باشد .

28