تمام بخواند ولى بايد روزه نگيرد .
مسأله 1324 - كسى كه براى معصيت سفر كرده موقعى كه از سفر بر مىگردد اگر توبه كرده بايد نماز را شكسته بخواند و اگر توبه نكرده بايد نماز را تمام بخواند اگر برگشتن از سفر در نظر عرف جزء رفتن به سفر ، معصيت محسوب شود و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1325 - كسى كه سفر او سفر معصيت است اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد چنانچه باقى مانده راه هشت فرسخ باشد يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و برگردد به شرط آن كه رفتن آن از چهار فرسخ كمتر نباشد بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1326 - كسى كه براى معصيت سفر نكرده اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود بايد نماز را تمام بخواند ولى نمازهائى را كه شكسته خوانده صحيح است .
شرط ششم : آن كه از صحرانشينهائى نباشد كه در بيابانها گردش مىكنند و هر جا كه آب و خوراك براى خود و حشمشان پيدا كنند مىمانند و بعد از چندى به جاى ديگر مىروند و صحرانشينها در اين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند .
مسأله 1327 - اگر يكى از صحرانشينها براى پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتشان سفر كند چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد احتياط واجب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1328 - اگر صحرانشين براى زيارت يا حج يا تجارت و مانند اينها مسافرت كند بايد نماز را شكسته بخواند .
شرط هفتم : آن كه شغل او مسافرت نباشد بنابر اين شتردار و راننده و چوبدار و كشتيبان و مانند اينها اگر چه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت كنند در غير سفر اول بايد نماز را تمام بخوانند ولى در سفر اول اگر چه طول

251