آنجا بماند برگردد به شرط آن كه رفتن از چهار فرسخ كمتر نباشد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1303 - كسى كه نمىداند سفرش چند فرسخ است ، مثلا براى پيدا كردن گمشده‌اى مسافرت مىكند و نمى داند كه چه مقدار بايد برود تا گمشده را پيدا كند ، بايد نماز را تمام بخواند ولى در برگشتن چنانچه تا وطنش يا جائى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند هشت فرسخ يا بيشتر باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند و نيز اگر در بين رفتن قصد كند كه چهار فرسخ برود و برگردد چنانچه رفتن و برگشتن هشت فرسخ شود با شرط آن كه رفتن چهار فرسخ كمتر نباشد بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1304 - مسافر در صورتى بايد نماز را شكسته بخواند كه تصميم داشته باشد هشت فرسخ برود پس كسى كه از شهر بيرون مىرود و مثلا قصدش اين است كه اگر رفيق پيدا كند سفر هشت فرسخى برود چنانچه اطمينان دارد كه رفيق پيدا مىكند بايد نماز را شكسته بخواند و اگر اطمينان ندارد بايد تمام بخواند .
مسأله 1305 - كسى كه قصد هشت فرسخ دارد اگر چه در هر روز مقدار كمى راه برود وقتى به جائى برسد كه ديوار شهر را نبيند و اذان آن را نشنود بايد نماز را شكسته بخواند ولى اگر در هر روز مقدار خيلى كمى راه برود كه نگويند مسافر است بايد نمازش را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1306 - كسى كه در سفر به اختيار ديگرى است مانند نوكرى كه با آقاى خود مسافرت مى كند چنانچه بداند سفر او هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1307 - كسى كه در سفر به اختيار ديگرى است اگر بداند يا گمان

247