دمل خوب نشده است ، مىتواند با آن خون ، نماز بخواند و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوائى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده در بدن يا لباس او باشد .
مسأله 862 - اگر خون بريدگى و زخمى كه به زودى خوب مىشود و شستن آن آسان است و به اندازه درهم يا بيشتر باشد در بدن يا لباس نمازگزار باشد ، نماز او باطل است .
مسأله 863 - اگر جائى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود جايز نيست با آن نماز بخواند ، ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مىشود با رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعى ندارد .
مسأله 864 - اگر از توى دهان و بينى و مانند اينها به بدن يا لباس برسد ، براى نماز بايد آب بكشد و نمى تواند با آن نماز بخواند ولى با خون بواسير مىشود نماز خواند اگر چه دانه‌هايش در داخل باشد .
مسأله 865 - كسى كه بدنش زخم است اگر در بدن يا لباس خود خونى ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر ، با آن نماز خواندن مانعى ندارد .
مسأله 866 - اگر چند زخم در بدن باشد و طورى نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود تا وقتى همه خوب نشده‌اند نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد . ولى اگر بقدرى از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود هر كدام كه خوب شد ، بايد براى نماز ، بدن و لباس را از خون آن آب بكشد .
مسأله 867 - اگر سر سوزنى خون حيض در بدن يا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتياط واجب نبايد خون نفاس و استحاضه در بدن يا لباس نمازگزار باشد ، و بهتر است از خون حيوان حرام گوشت بپرهيزد . ولى خونهاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد در صورتى كه روى هم كمتر از درهم باشد ( كه تقريبا

162