سوم : جماع كردن در فرج ، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن ، اگر چه به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد ، بلكه احتياط واجب آن است كه مقدار كمتر از ختنه‌گاه را هم داخل نكند و در دبر زن حائض هم وطى نكند ، چون كراهت شديده دارد .
مسأله 453 - جماع كردن در روزهائى هم كه حيض زن قطعى نيست ولى شرعا بايد براى خود حيض قرار دهد حرام است . پس زنى كه بيشتر از ده روز خون مىبيند و بايد به دستورى كه بعدا گفته مىشود روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد ، شوهرش نمىتواند در آن روزها با او نزديكى نمايد .
مسأله 454 - بر مرد لازم است چنان كه گفته شد با زن خود در حال حيض در قبل نزديكى نكند و اگر نزديكى كرد مرتكب گناه شده است بايد استغفار كند ، ولى دادن كفاره كه ذكر مىشود بنابر احتياط مستحبى است .
مسأله 455 - اگر شماره روزهاى حيض زن به سه قسمت تقسيم شود و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قبل جماع كند ، بنابر احتياط مستحب بايد هيجده نخود طلا ، كفاره به فقير بدهد و اگر در قسمت دوم جماع كند ، نه نخود و اگر در قسمت سوم جماع كند ، بايد چهار نخود و نيم بدهد . مثلا زنى كه شش روز خون حيض مىبيند ، اگر شوهرش در شب يا روز اول و دوم با او جماع كند بايد هيجده نخود طلا بدهد و در شب يا روز سوم و چهارم نه نخود و در شب يا روز پنجم و ششم بايد چهار نخود و نيم بدهد .
مسأله 456 - لازم نيست طلاى كفاره را سكه‌دار بدهد ولى اگر بخواهد قيمت آن را بدهد بايد قيمت سكه‌دار بدهد .
مسأله 457 - اگر قيمت طلا در وقتى كه جماع كرده با وقتى كه مىخواهد به فقير بدهد فرق كرده باشد ، بايد قيمت وقتى را كه مىخواهد به فقير بدهد ، حساب كند .
مسأله 458 - اگر كسى هم در قسمت اول و هم در قسمت دوم و هم در قسمت

92