و سنگ و مانند اينها حيوانى را شكار كنند پاك نمىشود و خوردن آن هم حرام است . و اگر حيوانى را با تفنگ شكار كنند چنانچه گلوله آن تيز باشد كه در بدن حيوان فرو رود و آن را پاره كند پاك و حلال است . و اگر گلوله تيز نباشد بلكه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بكشد ، يا به واسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن ، حيوان بميرد پاك و حلال بودنش اشكال دارد .
دوم : كسى كه شكار مىكند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد كه خوب و بد را بفهمد ، و اگر كافر يا كسى كه اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) مىكند ، حيوانى را شكار نمايد ، آن شكار حلال نيست .
سوم : اسلحه را براى شكار كردن حيوان به كار برد و اگر مثلا جائى را نشان كند و اتفاقا حيوانى را بكشد ، آن حيوان پاك نيست و خوردن آن هم حرام است .
چهارم : در وقت به كار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمدا نام خدا را نبرد شكار حلال نمىشود ، ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد .
پنجم : وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد ، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد ، حرام است .
مسأله 2600 - اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند ، و يكى از آنان مسلمان و ديگرى كافر باشد يا يكى از آن دو نام خدا را نبرد ، آن حيوان حلال نيست .
مسأله 2601 - اگر بعد از آن كه حيوانى را تير زدند مثلا در آب بيفتد ، و انسان بداند كه حيوان به واسطه تير و افتادن در آب جان داده ، حلال نيست . بلكه اگر شك كند كه فقط براى تير بوده يا نه ، حلال نمىباشد .
مسأله 2602 - اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شكار كند ، شكار حلال است و مال خود او مىشود ولى گذشته از اين كه گناه كرده بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد .
مسأله 2603 - اگر با شمشير يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است

516