مسأله 2486 - در صورتى كه ممكن باشد ، مستحب است بچه را دو سال تمام شير بدهند . مسأله 2487 - اگر به واسطه شير دادن ، حق شوهر از بين نرود ، زن مىتواند بدون اجازه شوهر ، بچه كس ديگر را شير دهد ، ولى جايز نيست بچهاى را شير دهد كه به واسطه شير دادن به آن بچه به شوهر خود حرام شود . مثلا اگر شوهر او دختر شيرخوارى را براى خود عقد كرده باشد ، زن نبايد آن دختر را شير دهد ، چون اگر آن دختر را شير دهد ، خودش مادر زن شوهر مىشود و بر او حرام مىگردد . مسأله 2488 - اگر كسى بخواهد زن برادرش به او محرم شود ، بايد دختر شيرخوارى را مثلا دو روزه براى خود صيغه كند و در آن دو روز با شرائطى كه در مسأله 2470 گفته شد زن برادرش آن دختر را شير دهد . مسأله 2489 - اگر مرد پيش از آن كه زنى را براى خود عقد كند بگويد به واسطه شير خوردن ، آن زن بر او حرام شده : مثلا بگويد شير مادر او را خورده ، چنانچه تصديق او ممكن باشد ، نمىتواند با آن زن ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد و خود زن هم حرف او را قبول نمايد ، عقد باطل است پس اگر مرد با او نزديكى نكرده باشد ، يا نزديكى كرده باشد ، ولى در وقت نزديكى كردن ، زن بداند بر آن مرد حرام است ، مهر ندارد و اگر بعد از نزديكى بفهمد كه بر آن مرد حرام بوده ، شوهر بايد مهر او را مطابق زنهائى كه مثل او هستند ، بدهد . مسأله 2490 - اگر زن پيش از عقد بگويد به واسطه شير خوردن بر مردى حرام شده ، چنانچه تصديق او ممكن باشد نمىتواند با آن مرد ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد ، مثل صورتى است كه مرد بعد از عقد بگويد كه زن بر او حرام است و حكم آن در مسأله پيش گفته شد . مسأله 2491 - شير دادنى كه علت محرم شدن است به دو چيز ثابت مىشود : اول : خبر دادن عدهاى كه انسان از گفته آنان يقين پيدا كند .