كه بتواند مخارج سال خود و عيالاتش را بگذراند فقير است و دادن زكات فطره بر او واجب نيست . مسأله 1989 - انسان بايد فطره كسانى را كه در غروب شب عيد فطر نان خور او حساب مىشوند بدهد ، كوچك باشند يا بزرگ ، مسلمان باشند يا كافر ، دادن خرج آنان بر او واجب باشد يا نه ، در شهر خود او باشند يا در شهر ديگر . مسأله 1990 - اگر كسى را كه نان خور او است و در شهر ديگر است وكيل كند كه از مال او فطره خود را بدهد ، چنانچه اطمينان داشته باشد كه فطره را مىدهد ، لازم نيست خودش فطره او را بدهد . مسأله 1991 - فطره مهمانى كه پيش از غروب شب عيد فطر با رضايت صاحبخانه وارد شده و نان خور او حساب مىشود ، بر او واجب است . مسأله 1992 - فطره مهمانى كه پيش از غروب شب عيد فطر بدون رضايت صاحبخانه وارد مىشود و در صورتى كه نان خور او حساب شود واجب است و همچنين است فطره كسى كه انسان را مجبور كردهاند كه خرجى او را بدهد . مسأله 1993 - فطره مهمانى كه بعد از غروب شب عيد فطر وارد مىشود ، بر صاحبخانه واجب نيست ، اگر چه پيش از غروب او را دعوت كرده باشد و در خانه او هم افطار كند . مسأله 1994 - اگر كسى موقع غروب شب عيد فطر ديوانه يا بيهوش باشد ، زكات فطره بر او واجب نيست . مسأله 1995 - اگر پيش از غروب بچه بالغ شود ، يا ديوانه عاقل گردد ، يا فقير غنى شود ، در صورتى كه شرايط واجب شدن فطره را دارا باشد ، بايد زكات فطره را بدهد . مسأله 1996 - كسى كه موقع غروب شب عيد فطر ، زكات فطره بر او واجب نيست ، اگر تا پيش از ظهر روز عيد شرطهاى واجب شدن فطره در او پيدا شود ، مستحب است زكات فطره را بدهد .