بلكه اگر ضرر هم نداشته باشد بايد از آن خوددارى كنند ، ولى خوراندن غذاهائى كه نجس شده است به طفل ، حرام نيست .
مسأله 142 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد ، اگر نجس بودن آن را به طرف نگويند ، اشكال ندارد ، ولى چنانچه انسان بداند كه عاريه گيرنده و خريدار آن را در خوردن و آشاميدن استعمال مىكنند بايد نجاستش را به آنها بنابر احتياط واجب بگويد .
مسأله 143 - اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند لازم نيست به او بگويد .
مسأله 144 - اگر جائى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است ، لازم نيست به آنان بگويد .
مسأله 145 - اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است ، بايد به مهمانها بگويد ، اما اگر يكى از مهمانها بفهمد ، لازم نيست به ديگران خبر دهد ، ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه مىداند كه به واسطه نگفتن خود او هم نجس مىشود ، بايد بعد از غذا به آنان بگويد .
مسأله 146 - اگر چيزى را كه عاريه كرده نجس شود ، اگر بداند كه صاحبش آن چيز را در خوردن و آشاميدن استعمال مىكند ، واجب است به او بگويد .
مسأله 147 - بچه مميزى كه خوب و بد را مىفهمد اگر چه تكليفش هم نزديك است ، اگر بگويد چيزى را آب كشيدم دوباره بايد آن را آب كشيد ، ولى اگر بگويد چيزى كه در دست او است ، نجس است ، احتياط واجب آن است كه از آن اجتناب كنند .

38