مسأله 1939 - اگر طفل يا ديوانه‌اى از شيعه فقير باشد ، انسان مىتواند به ولى او زكات بدهد ، به قصد اين كه آنچه را مىدهد ملك طفل يا ديوانه باشد .
مسأله 1940 - اگر به ولى طفل و ديوانه دسترسى ندارد ، مىتواند خودش يا به وسيله يك نفر امين زكات را به مصرف طفل يا ديوانه برساند و بايد موقعى كه زكات را به مصرف آنان مىرساند ، نيت زكات كند .
مسأله 1941 - به فقيرى كه گدائى مىكند ، مىشود زكات داد ، ولى به كسى كه زكات را در معصيت مصرف مىكند نمىشود زكات داد .
مسأله 1942 - به كسى كه معصيت كبيره را آشكارا بجا مىآورد ، احتياط واجب آن است كه زكات ندهند .
مسأله 1943 - به كسى كه بدهكار است و نمىتواند بدهى خود را بدهد ، اگر چه مخارج او بر انسان واجب باشد ، مىشود زكات داد . ولى اگر زن براى خرجى خودش قرض كرده باشد شوهر نمىتواند بدهى او را از زكات بدهد ، بلكه اگر كس ديگرى هم كه مخارج او بر انسان واجب است براى خرجى خود قرض كند احتياط واجب آن است كه بدهى او را از زكات ندهد .
مسأله 1944 - انسان نمىتواند مخارج كسانى را كه مثل اولاد ، خرجشان بر او واجب است از زكات بدهد ، ولى اگر مخارج آنان را ندهد ، ديگران مىتوانند به آنان زكات بدهند .
مسأله 1945 - اگر انسان زكات به پسرش بدهد كه خرج زن و نوكر و كلفت خود نمايد ، اشكال ندارد .
مسأله 1946 - اگر پسر به كتابهاى علمى دينى احتياج داشته باشد پدر مىتواند براى خريدن آنها به او زكات بدهد .
مسأله 1947 - پدر مىتواند به پسرش زكات بدهد كه براى خود زن بگيرد پسر هم مىتواند براى آن كه پدرش زن بگيرد ، زكات خود را به او بدهد .

379