يا در جنگ به مسلمانان كمك مىكنند .
پنجم : خريدارى بنده‌ها و آزاد كردن آنان .
ششم : بدهكارى كه نمىتواند قرض خود را بدهد .
هفتم : سبيل الله يعنى كارى كه مانند ساختن مسجد منفعت عمومى دينى دارد ، يا مثل ساختن پل و اصلاح راه كه نفعش به عموم مسلمانان مىرسد و آنچه براى اسلام نفع داشته باشد به هر نحو كه باشد . هشتم : ابن السبيل يعنى مسافرى كه در سفر درمانده شده و احكام اينها در مسائل آينده گفته خواهد شد .
مسأله 1922 - احتياط واجب آن است كه فقير و مسكين بيشتر از مخارج سال خود و عيالاتش را از زكات نگيرد و اگر مقدارى پول يا جنس دارد ، فقط به اندازه كسرى مخارج يك سالش زكات بگيرد .
مسأله 1923 - كسى كه مخارج سالش را داشته اگر مقدارى از آن را مصرف كند و بعد شك كند كه آنچه باقى مانده به اندازه مخارج سال او هست يا نه ، نمىتواند زكات بگيرد .
مسأله 1924 - صنعتگر يا مالك يا تاجرى كه در آمد او از مخارج سالش كمتر است ، مىتواند براى كسرى مخارجش زكات بگيرد و لازم نيست ابزار كار يا ملك يا سرمايه خود را به مصرف مخارج برساند .
مسأله 1925 - فقيرى كه خرج سال خود و عيالاتش را ندارد ، اگر خانه‌اى دارد كه ملك او است و در آن نشسته ، يا مال سوارى دارد ، چنانچه بدون اينها نتواند زندگى كند اگر چه براى حفظ آبرويش باشد ، مىتواند زكات بگيرد و همچنين است اثاث خانه و ظرف و لباس تابستانى و زمستانى و چيزهائى كه به آنها احتياج دارد و فقيرى كه اينها را ندارد ، اگر به اينها احتياج داشته باشد ، مىتواند از زكات خريدارى نمايد .
مسأله 1926 - فقيرى كه ياد گرفتن صنعت براى او مشكل نيست ، بنابر احتياط

376