مسأله 1895 - كسى كه طلا يا نقره او به اندازه نصاب است ، اگر چه زكات آن را داده باشد ، تا وقتى از نصاب اول كم نشده ، همه ساله بايد زكات آن را بدهد . مسأله 1896 - زكات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود كه آن را سكه زده باشند و معامله با آن رواج باشد و اگر سكهؤ آن از بين هم رفته باشد بايد زكات آن را بدهند . مسأله 1897 - طلا و نقره سكه دارى كه زنها براى زينت به كار مىبرند در صورتى كه معامله با آن رائج باشد بنابر احتياط زكوةآن واجب است و اگر معامله با آن رائج نباشد زكات آن واجب نيست هر چند به آن پول طلا و نقره بگويند . مسأله 1898 - كسى كه طلا و نقره دارد ، اگر هيچ كدام آنها به اندازه نصاب اول نباشد مثلا 104 مثقال نقره و 14 مثقال طلا داشته باشد ، زكات بر او واجب نيست . مسأله 1899 - چنان كه سابقا گفته شد زكات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود كه انسان يازده ماه مالك مقدار نصاب باشد و اگر در بين يازده ماه ، طلا و نقره او از نصاب اول كمتر شود ، زكات بر او واجب نيست . مسأله 1900 - اگر در بين يازده ماه طلا و نقرهاى را كه دارد با طلا يا نقره يا چيز ديگر عوض نمايد يا آنها را آب كند ، زكات بر او واجب نيست . ولى اگر براى فرار از دادن زكات اين كارها را بكند ، احتياط مستحب آن است كه زكات را بدهد . مسأله 1901 - اگر در ماه دوازدهم پول طلا و نقره را آب كند ، بايد زكات آنها را بدهد ، و چنانچه به واسطه آب كردن ، وزن يا قيمت آنها كم شود ، بايد زكاتى را كه پيش از آب كردن بر او واجب بوده بدهد . مسأله 1902 - اگر طلا و نقرهاى كه دارد خوب و بد داشته باشد ، مىتواند زكات هر كدام از خوب و بد را از خود آن بدهد ولى بهتر است زكات همه آنها را از طلا و نقره خوب بدهد . مسأله 1903 - طلا و نقرهاى كه بيشتر از اندازه معمولى فلز ديگر دارد ، اگر خالص آن به اندازه نصاب كه مقدار آن گفته شد برسد انسان بايد زكات آن را