مسأله 130 - اگر مگس يا حيوانى مانند آن روى چيز نجسى كه تر است بنشيند و بعد روى چيز پاكى كه آن هم تر است بنشيند ، چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده ، چيز پاك نجس مىشود و اگر نداند پاك است .
مسأله 131 - اگر جائى از بدن كه عرق دارد نجس شود و عرق از آنجا به جاى ديگر برود ، هر جا كه عرق به آن برسد نجس مىشود ، و اگر عرق به جاى ديگر نرود جاهاى ديگر بدن پاك است .
مسأله 132 - اخلاطى كه از بينى يا گلو مىآيد ، اگر خون داشته باشد ، جائى كه خون دارد نجس و بقيه آن پاك است ، پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد ، مقدارى را كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس است و محلى را كه شك دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه ، پاك مىباشد .
مسأله 133 - اگر آفتابه‌اى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند چنانچه آب ، طورى زير آن جمع گردد كه با آب آفتابه يكى حساب شود ، آب آفتابه نجس مىشود ، بلكه اگر آب بر زمين جارى شود يا فرو رود ، در صورتى كه سوراخ آفتابه به زمين متصل باشد ، باز هم بنابر احتياط واجب بايد از آب آفتابه اجتناب كرد ، ولى اگر سوراخ آن به زمين نجس متصل نباشد و آب زير آفتابه هم با آب داخل آن يكى حساب نشود ، آب آفتابه نجس نمىشود .
مسأله 134 - اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد ، در صورتى كه بعد از بيرون آمدن ، آلوده به نجاست نباشد پاك است ، پس اگر اسباب اماله يا آب آن در مخرج غائط وارد شود يا سوزن و چاقو و مانند اينها در بدن فرو رود و بعد از بيرون آمدن ، به نجاست آلوده نباشد ، نجس نيست . و همچنين آب دهان و بينى اگر در داخل بدن به خون برسد و بعد از بيرون آمدن به خون آلوده نباشد ، پاك است .

36