مسأله 1167 - اگر يكى از شكهاى باطل كننده براى انسان پيش آيد ، نمىتواند نماز را به هم بزند ، ولى اگر به قدرى فكر كند كه شك پابرجا شود به هم زدن نماز مانعى ندارد .
شكهائى كه نبايد به آنها اعتنا كرد مسأله 1168 - شكهائى كه نبايد به آنها اعتنا كرد از اين قرار است :
اول : شك در چيزى كه محل بجا آوردن آن ، گذشته است : مثل آن كه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه .
دوم : شك بعد از سلام نماز .
سوم : شك بعد از گذشتن وقت نماز .
چهارم : شك كثير الشك يعنى كسى كه زياد شك مىكند .
پنجم : شك امام در شماره ركعتهاى نماز ، در صورتى كه مأموم شماره آنها را بداند و همچنين شك مأموم در صورتى كه امام شماره ركعتهاى نماز را بداند .
ششم : شك در نماز مستحبى .
1 - شك در چيزى كه محل آن گذشته است مسأله 1169 - اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه ، مثلا شك كند كه حمد خوانده يا نه ، چنانچه مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد نشده ، مثلا به ركوع نرفته است بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده بجا آورد يعنى حمد را بخواند و اگر مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد شده ، مثلا به ركوع رفته است به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1170 - اگر در بين خواندن آيه‌اى شك كند كه آيه پيش را خوانده يا نه ، يا وقتى آخر آيه را مىخواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .

238