مسأله 1001 - اگر يكى از كلمات حمد يا سوره را نداند ، يا عمدا آن را نگويد يا به جاى حرفى حرف ديگر بگويد مثلا به جاى ( ض ) ( ظ ) بگويد يا جائى كه بايد بدون زيرو زبر خوانده شود ، زير و زبر بدهد ، يا تشديد را نگويد نماز او باطل است .
مسأله 1002 - اگر انسان كلمه‌اى را صحيح بداند و در نماز همان طور بخواند و بعد بفهمد غلط خوانده ، احتياط واجب آن است كه دوباره بخواند و اگر وقت گذشته ، قضا نمايد .
مسأله 1003 - اگر زير و زبر كلمه‌اى را نداند بايد ياد بگيرد ولى اگر كلمه‌اى را كه وقف كردن آخر آن جايز است هميشه وقف كند ، ياد گرفتن زير و زبر آن لازم نيست و نيز اگر نداند مثلا كلمه‌اى به ( س ) است يا به ( ص ) بايد ياد بگيرد و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند ، مثل آن كه در اهدنا الصراط المستقيم ، مستقيم را يك مرتبه با سين و يك مرتبه با صاد بخواند نمازش باطل است مگر آن كه هر دو جور قرائت شده باشد و به اميد رسيدن به واقع بخواند .
مسأله 1004 - اگر در كلمه‌اى ( واو ) باشد و حرف قبل از ( واو ) در آن كلمه پيش داشته باشد و حرف بعد از ( واو ) در آن كلمه همزه ( ء ) باشد مثل كلمه سوء بايد آن ( واو ) را مد بدهد يعنى آن را بكشد و هم چنين اگر در كلمه‌اى ( الف ) باشد و حرف قبل از ( الف ) در آن كلمه زبر داشته باشد و حرف بعد از ( الف ) در آن كلمه همزه باشد مثل ( جاء ) ، بايد ( الف ) آن را بكشد و نيز اگر در كلمه‌اى ( ى ) باشد و حرف پيش از ( ى ) در آن كلمه زير داشته باشد و حرف بعد از ( ى ) در آن كلمه همزه باشد مثل ( جىء ) بايد ( ى ) را با مد بخواند و اگر بعد از اين ( واو ) و ( الف ) و ( ى ) به جاى همزه ( ء ) حرفى باشد كه ساكن است يعنى زير و زبر و پيش ندارد باز هم بايد اين سه حرف را با مد بخواند ، مثلا در ولا الضالين كه بعد از ( الف ) حرف لام ساكن است ، بايد ( الف ) آن را با مد بخواند و چنانچه به دستورى كه گفته شد رفتار نكند احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند .

206