مسأله 932 - اقامه بايد بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست .
مسأله 933 - اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد ، مثلا ( حى على الفلاح ) را پيش از ( حى على الصلاة ) بگويد بايد از جائى كه ترتيب به هم خورده ، دوباره بگويد .
مسأله 934 - بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بين آنها بقدرى فاصله دهد كه اذانى را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز بقدرى فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود ، مستحب است دوباره براى آن نماز ، اذان و اقامه بگويد .
مسأله 935 - اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود ، پس اگر به عربى غلط بگويد ، يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد ، يا مثلا ترجمه آنها را به فارسى بگويد ، صحيح نيست .
مسأله 936 - اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدا يا از روى فراموشى پيش از وقت بگويد باطل است .
مسأله 937 - اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه بايد اذان را بگويد ، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه ، گفتن اذان لازم نيست .
مسأله 938 - اگر در بين اذان يا اقامه ، پيش از آن كه قسمتى را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه ، بايد قسمتى را كه در گفتن آن شك كرده بگويد ، ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه ، گفتن آن لازم نيست .
مسأله 939 - مستحب است انسان در موقع گفتن اذان ، رو به قبله بايستد و با وضو يا غسل باشد و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نمايد و بكشد و بين جمله‌هاى اذان كمى فاصله دهد و بين آنها حرف نزند .

196