مردم يا براى خصوص او سخت است ، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است ، مىتواند با آن خون نماز بخواند . و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوائى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده ، در بدن يا لباس او باشد .
مسأله 851 - اگر خون بريدگى و زخمى كه به زودى خوب مىشود و شستن آن آسان است ، در بدن يا لباس نمازگزار باشد ، نماز او باطل است .
مسأله 852 - اگر جائى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد ، به رطوبت زخم نجس شود ، جايز نيست با آن نماز بخواند . ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مىشود به رطوبت آن نجس شود ، نماز خواندن با آن مانعى ندارد .
مسأله 853 - اگر از زخمى كه از توى دهان و بينى و مانند اينها باشد خونى به بدن يا لباس برسد احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند ، ولى با خون بواسير مىشود نماز خواند ، اگر چه دانه‌هايش در داخل باشد .
مسأله 854 - كسى كه بدنش زخم است ، اگر در بدن يا لباس خود خونى ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر ، با آن نماز خواندن مانعى ندارد .
مسأله 855 - اگر چند زخم در بدن باشد و به طورى نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود ، تا وقتى همه خوب نشده‌اند ، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد ، ولى اگر به قدرى از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود ، هر كدام كه خوب شد ، بايد براى نماز ، بدن و لباس را از خون آن آب بكشد .
مسأله 856 - اگر سر سوزنى خون حيض ، در بدن يا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتياط خون نفاس و استحاضه و خون سگ و خوك و كافر و مردار و حيوان حرام گوشت در بدن يا لباس نمازگزار نباشد ، ولى خون هاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد در صورتى كه روى هم كمتر از درهم باشد ( كه تقريبا به اندازه يك اشرفى مىشود ) نماز خواندن با آن اشكال ندارد .

182