مسأله 747 - اگر يقين كند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بين نماز شك كند كه وقت داخل شده يا نه ، نماز او باطل است ولى اگر در بين نماز يقين داشته باشد كه وقت شده ، و شك كند كه آنچه از نماز خوانده در وقت بوده يا نه ، نمازش صحيح است ولى اگر بداند جزئى از نماز در خارج وقت بوده ، نماز او باطل است .
مسأله 748 - اگر وقت نماز بقدرى تنگ است كه به واسطه بجا آوردن بعضى از كارهاى مستحب نماز مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مىشود ، بايد آن مستحب را بجا نياورد ، مثلا اگر به واسطه خواندن قنوت مقدارى از نماز بعد از وقت خوانده مىشود ، بايد قنوت نخواند و اگر بخواند معصيت كرده ، ولى نماز او صحيح است .
مسأله 749 - كسى كه به اندازه خواندن يك ركعت نماز وقت دارد ، بايد نماز را به نيت اداء بخواند ، ولى نبايد عمدا نماز را تا اين وقت تأخير بيندازد .
مسأله 750 - كسى كه مسافر نيست ، اگر تا مغرب به اندازه خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد ، بايد نماز ظهر و عصر هر دو را بخواند ، و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط نماز عصر را بخواند ، و بعدا نماز ظهر را قضا كند . و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد ، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط عشا را بخواند و بعدا بايد نماز مغرب را بخواند و به احتياط واجب نيت ادا و قضا ننمايد .
( مسأله 751 ) كسى كه مسافر است اگر تا مغرب به اندازه خواندن سه ركعت نماز وقت دارد ، بايد نماز ظهر و عصر را بخواند و اگر كمتر وقت دارد ، بايد فقط عصر را بخواند و بعدا نماز ظهر را قضا كند . و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد ، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط عشا را بخواند و بعدا مغرب را بدون نيت ادا و قضا بجا آورد و چنانچه بعد از خواندن عشا ، معلوم شود كه به مقدار يك ركعت يا بيشتر وقت به نصف شب مانده است بايد فورا نماز مغرب را به نيت ادا بجا آورد .

158