احكام جنابت مسأله 346 - به دو چيز انسان جنب مىشود :
اول : جماع . دوم : بيرون آمدن منى ، چه در خواب باشد يا بيدارى ، كم باشد يا زياد با شهوت يا بىشهوت ، با اختيار باشد يا بىاختيار .
مسأله 347 - اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اينها چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن ، بدن سست شده ، آن رطوبت حكم منى دارد ، و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد ، حكم منى ندارد . ولى در زن و مريض لازم نيست آن آب ، با جستن بيرون آمده باشد ، بلكه اگر با شهوت بيرون آمده باشد و بدن سست شود در حكم منى است .
مسأله 348 - اگر از مردى كه مريض نيست آبى بيرون آيد كه يكى از سه نشانه‌اى را كه در مسأله پيش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه‌هاى ديگرى را داشته يا نه چنانچه پيش از بيرون آمدن آن آب وضو نداشته ، بايد وضو بگيرد .
مسأله 349 - مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند ، و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد ، كه نداند منى است يا رطوبت ديگر ، حكم منى دارد .
مسأله 350 - اگر انسان جماع كند و به اندازه ختنه‌گاه يا بيشتر داخل شود ، در زن باشد يا در مرد ، در قبل باشد يا در دبر ، بالغ باشند يا نا بالغ اگر چه منى بيرون نيايد ، هر دو جنب مىشوند و در صورتى كه تا كمتر از ختنه‌گاه داخل شده و بطورى كه داخل شدن صدق مىكند ، احتياط به غسل كردن ترك نشود .
مسأله 351 - اگر شك كند كه به مقدار ختنه‌گاه داخل شده يا نه ، بطورى كه شك در صدق داخل شدن دارد ، غسل بر او واجب نيست .

74