احكام وصيت مسأله 2692 - وصيت آن است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براى او كارهائى انجام دهند ، يا بگويد بعد از مرگش چيزى از مال او ملك كسى باشد ، يا براى اولاد خود و كسانى كه اختيار آنان با او است قيم و سرپرست معين كند . و كسى را كه به او وصيت مىكنند وصى مىگويند . مسأله 2693 - كسى كه مىخواهد وصيت كند با اشارهاى كه مقصودش را بفهماند مىتواند وصيت كند ، اگر چه لال نباشد . مسأله 2694 - اگر نوشتهاى به امضا يا مهر ميت ببينند چنانچه مقصود او را بفهماند و معلوم باشد كه براى وصيت كردن نوشته ، بايد مطابق آن عمل كنند . مسأله 2695 - كسى كه وصيت مىكند بايد عاقل و بالغ باشد ، ولى بچه ده سالهاى كه خوب و بد را تميز مىدهد اگر براى كار خوبى مثل ساختن مسجد و آب انبار و پل وصيت كند صحيح مىباشد و از روى اختيار وصيت كند ، و نيز وصيت كننده بايد در حال بالغ شدن سفيه نباشد و حاكم شرع هم او را از تصرف در اموالش جلوگيرى نكرده باشد . مسأله 2696 - كسى كه از روى عمد مثلا زخمى به خود زده يا سمى خورده است كه به واسطه آن ، يقين يا گمان به مردن آن پيدا مىشود ، اگر وصيت كند كه مقدارى از مال او را به مصرفى برسانند ، صحيح نيست .