روزه‌هاى حرام و مكروه مسأله 1736 - روزه عيد فطر و قربان حرام است و نيز روزى را كه انسان نمىداند آخر شعبان است ، يا اول رمضان ، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد حرام مىباشد .
مسأله 1737 - اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود ، جايز نيست روزه بگيرد بلكه اگر حق شوهر از بين نرود ، احتياط واجب آن است كه بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد .
مسأله 1738 - اولاد با نهى پدر و مادر مخصوصا در صورتى كه روزه گرفتن آنها موجب اذيت پدر و مادر باشد از گرفتن روزه مستحبى خوددارى كنند .
مسأله 1739 - كسى كه مىداند روزه براى او ضرر ندارد ، اگر چه دكتر بگويد ضرر دارد ، بايد روزه بگيرد و كسى كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد اگر چه دكتر بگويد ضرر ندارد ، بايد روزه نگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست .
مسأله 1740 - اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال ، ترس براى او پيدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد ، نبايد روزه بگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست .
مسأله 1741 - كسى كه عقيده‌اش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد ، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته ، بايد قضاى آن را بجا آورد .
مسأله 1742 - غير از روزه‌هائى كه گفته شد ، روزه‌هاى حرام ديگرى هم هست كه در كتابهاى مفصل گفته شده است .
مسأله 1743 - روزه روز عاشورا و روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان مكروه است .

335