اين در صورتى است كه وصيت كننده از وصيت خود برنگردد ، و اگر نه حقى به آن چيز ندارد .
" مسأله 2995 " كسى را كه وصيت مىكنند چيزى به او بدهند بنابر مشهور بايد هنگام وصيت وجود داشته باشد ، پس اگر وصيت كنند به بچه اى كه ممكن است فلان زن حامله شود چيزى بدهند وصيت باطل است . ولى اگر وصيت كنند به بچه اى كه در رحم مادر است چيزى بدهند - اگر چه هنوز روح نداشته باشد - وصيت صحيح است ، پس اگر زنده به دنيا آمد بايد آنچه را كه وصيت شده به او بدهند ، و ولى او هم بنابر احتياط واجب بايد براى او قبول نمايد ، و اگر مرده به دنيا آمد وصيت باطل مىشود ، و آنچه را كه براى او وصيت شده وارثان ميان خودشان قسمت مىكنند .
" مسأله 2996 " كارى را كه براى آن وصيت مىكنند بايد جايز و حلال باشد ، پس اگر وصيت كند پولى را صرف كمك به ظالم يا ترويج باطل نمايند وصيت او صحيح نيست .
" مسأله 2997 " " حقوق واجب الهى " مانند : حج ، خمس ، زكات و مظالم و " حقوق مردمى " را بايد از اصل دارايى ميت برداشت ، هر چند ميت براى آنها وصيت نكرده باشد . ولى اگر وصيت كرده آنها را از ثلث مال بدهند لازم نيست از اصل مال بدهند ، مگر اين كه ثلث مال كافى نباشد . و " واجبات بدنى " مانند : نماز و روزه اگر وصيت نكرده يا ثلث مال كافى نيست و پسر بزرگتر يا وارث ديگرى كه عهده دار آنها باشد نيز در بين نيست ، بنابر احتياط بايد از سهم ارث و ارثهايى كه صغير نيستند داده شود .
" مسأله 2998 " اگر مال ميت از بدهى و حج واجب و حقوقى كه مثل خمس و زكات و مظالم بر او واجب است زياد بيايد ، چنانچه وصيت كرده باشد كه ثلث يا مقدارى از آن را به مصرفى برسانند بايد به وصيت او عمل كنند ، و اگر وصيت نكرده باشد آنچه مىماند مال ورثه است .
" مسأله 2999 " از مال ميت ابتدا كفن او و بعد بدهيهاى او - خواه مردمى باشد يا مانند زكات و خمس الهى باشد - برداشته مىشود ، و بعد از يك سوم باقيمانده وصيتهاى او انجام مىشود ، و سپس دو سوم باقيمانده به وارثان مىرسد .
" مسأله 3000 " وصيت به مقدار يك سوم دارايى ميت صحيح است و نسبت به زائد بر آن وقتى صحيح است كه وارثان ميت آن را اجازه كنند ، پس اگر مالى را كه وصيت كننده براى مصرف خاصى معين كرده از يك سوم دارايى او بيشتر باشد ، چنانچه وارثان كبير حرفى بزنند يا كارى كنند كه معلوم شود وصيت را اجازه داده اند وصيت صحيح است ،

543