روز روزه كافى است ، و اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيات آن را معين نكند خواندن يك نماز دو ركعتى كفايت مىكند ، و اگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معين نكند بايد طورى باشد كه بگويند صدقه داده است . همچنين اگر نذر كند كارى را براى خدا بجا آورد انجام هر كار نيكى كفايت مىكند ، مگر اين كه كار خاصى را در نظر گرفته باشد .
" مسأله 2833 " اگر نذر كند روز معينى را روزه بگيرد بايد همان روز را روزه بگيرد ، و بنابر احتياط مستحب در آن روز بدون ضرورت مسافرت نكند ، و چنانچه مسافرت كرد يا مريض شد يا آن روز مصادف با عيد فطر يا قربان شد و يا زن خون حيض يا نفاس ديد ، در آن روز روزه نگيرد و بنابر احتياط واجب قضاى آن را بجا آورد .
" مسأله 2834 " اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند بايد كفاره بدهد ، و كفاره آن بنابر احتياط واجب آن است كه يك بنده را آزاد نمايد يا شصت فقير را غذا دهد و آنها را سير كند .
" مسأله 2835 " اگر نذر كند تا وقت معينى كارى را ترك كند ، بعد از گذشتن آن وقت مىتواند آن كار را انجام دهد ، و اگر پيش از گذشتن وقت از روى اختيار آن را انجام دهد بايد كفاره بدهد . ولى اگر پيش از وقت از روى فراموشى يا ناچارى و يا اشتباه انجام دهد دو صورت دارد :
الف - اگر مقصود نذر كننده اين باشد كه تا آن وقت معين هر دفعه اى از آن عمل را مستقلا بر خود حرام كند ، چنانچه دوباره آن را بدون عذر انجام دهد بايد براى هر دفعه به مقدارى كه در مسأله " 2834 " گفته شد كفاره بدهد ، ولى براى مرتبه اول كه از روى فراموشى يا ناچارى و يا اشتباه مرتكب شده كفاره لازم نيست .
ب - اگر مقصودش اين بوده كه صرف الوجود آن را بر خود حرام كند نه هر دفعه را جدا جدا ، يا شك كند قصدش چگونه بوده ، ديگر چيزى بر او نيست و از اين پس مىتواند آن عمل را انجام دهد .
" مسأله 2836 " كسى كه نذر كرده عملى را ترك كند و وقتى براى آن معين نكرده است ، اگر از روى فراموشى يا ناچارى و يا اشتباه آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نيست ، ولى چنانچه مقصود نذر كننده اين بوده كه هر دفعه اى از آن را مستقلا بر خود حرام كند ، اگر بدون عذر آن را بجا آورد بايد براى هر دفعه كفاره بدهد .
" مسأله 2837 " اگر براى عملى كه نذر كرده وقتى معين نكرده است لازم نيست فورا انجام دهد ، ولى بنابر احتياط زياد تأخير نيندازد .

506