از اين دو طلب را از فلانى دريافت كن ، اين حواله باطل است .
" مسأله 2338 " اگر بدهى واقعا معين باشد ولى بدهكار و طلبكار هنگام حواله دادن مقدار يا جنس آن را ندانند صحت حواله محل اشكال است . پس اگر طلب كسى را در دفتر نوشته باشد پيش از ديدن دفتر حواله ندهد ، بلكه اول دفتر را ببيند و به طلبكار مقدار طلبش را بگويد و بعد آن را حواله دهد .
" مسأله 2339 " طلبكار مىتواند حواله را قبول نكند ، اگر چه كسى كه به او حواله شده فقير نباشد و در پرداختن حواله هم كوتاهى ننمايد .
" مسأله 2340 " اگر بر كسى حواله دهد كه بدهكار نيست ، چنانچه او حواله را قبول كند بنابر احتياط واجب پيش از پرداختن حواله نمىتواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگيرد ، و اگر طلبكار طلب خود را به مقدار كمترى صلح كند ، همان مقدار را مىتواند از حواله دهنده مطالبه نمايد .
" مسأله 2341 " در حواله بر شخص بدهكار شرط نيست كه بدهى او از نظر نوع يا جنس مثل بدهى حواله دهنده باشد ، بلكه در صورت اختلاف در نوع يا جنس بدهى نيز - اگر بدهكار موافقت نمايد - حواله صحيح است .
" مسأله 2342 " هر گاه ديگرى به صورت تبرعى حواله را پرداخت كند يا پرداختن آن را ضمانت نمايد و طلبكار بپذيرد ، از عهده كسى كه به او حواله شده ساقط مىشود .
" مسأله 2343 " پس از آن كه حواله با همه شرايطش درست شد هيچ يك از حواله دهنده و كسى كه به او حواله شده نمىتوانند حواله را به هم بزنند ، همچنين طلبكار هم نمىتواند حواله را به هم بزند و براى دريافت طلب خود به حواله دهنده مراجعه كند ، مگر اين كه شخص ثالث در موقع حواله فقير باشد و طلبكار نداند كه او فقير است و بعد بفهمد - اگر چه در آن وقت غنى شده باشد - كه در اين صورت طلبكار مىتواند حواله را به هم بزند و طلب خود را از حواله دهنده بگيرد .
" مسأله 2344 " اگر بدهكار و طلبكار و كسى كه به او حواله شده يا يكى از آنان براى خود حق به هم زدن حواله را قرار دهند ، مطابق قرارى كه گذاشته اند مىتوانند حواله را به هم بزنند .
" مسأله 2345 " اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد ، چنانچه به درخواست كسى كه به او حواله شده و بدهكار هم بوده است پرداخته باشد مىتواند چيزى

( 1 ) " فقير " در اصطلاح فقهى به كسى مىگويند كه مخارج ساليانه او و عائله اش مطابق شان و تأمين نمىشود .

417