عامل را به مقدارى كه كار او در نظر مردم ارزش دارد بپردازد ، مگر اين كه ظاهر كلام او اين باشد كه مبلغ كمترى را در نظر گرفته است .
" مسأله 2237 " اگر جاعل مبلغ تعيين شده را براى انجام تمام مراحل كار تعيين كرده باشد و عامل كار را ناتمام رها كند چيزى طلبكار نيست ، همچنين است موردى كه اگر كار تمام نشود براى جاعل فايده اى نداشته باشد . ولى اگر مقصود جاعل آن بوده كه براى هر اندازه از كار مبلغى بپردازد ، بايد پس از رها كردن عامل دستمزد را به نسبت كار بپردازد ، هر چند احتياط در مصالحه كردن است .
" مسأله 2238 " اگر عامل پيش از قرارداد كار را انجام داده باشد يا بعد از قرارداد به قصد مجانى كار را انجام دهد حقى نسبت به مزد ندارد .
" مسأله 2239 " پيش از آن كه عامل شروع به كار كند دو طرف مىتوانند جعاله را به هم بزنند .
" مسأله 2240 " اگر پس از آن كه عامل مشغول عمل شده جاعل بخواهد جعاله را به هم زند بايد مزد عامل را تا آن اندازه كه كار كرده بپردازد ، ولى عامل هنگامى مىتواند عمل را رها كند كه از اين بابت زيانى به جاعل نرسد ، و اگر زيانى به جاعل برسد علاوه بر اين كه حقى بر جاعل ندارد ضامن زيان وارده نيز مىباشد .
" مسأله 2241 " در هر موردى كه جعاله در اثر جهالت يا نبودن ساير شرايط باطل شود شخص عامل مستحق اجره المثل - يعنى اجرتى كه معمولا براى مثل كار او مىدهند - مىباشد ، و اگر اجرت قرارداد شده با اجره المثل تفاوت دارد نسبت به مقدار زائد مصالحه نمايند . ولى اگر قصد مجانى كرده چيزى طلبكار نيست .
" مسأله 2242 " ظاهرا مژدگانى و جوايزى كه معمولا به طور مطلق براى پيدا كردن اشياى گمشده تعيين مىكنند از قبيل جعاله است .

400