" مسأله 909 " نماز گزار بايد در ركوع " ذكر " بگويد و گفتن هر ذكرى كافى است ، ولى احتياط واجب آن است كه اگر " سبحان الله " را خواست بگويد سه مرتبه بگويد ، و اگر غير آن را خواست بگويد نيز سه مرتبه بگويد و از اندازه سه مرتبه : " سبحان الله " يا يك مرتبه : " سبحان ربى العظيم وبحمده " كمتر نباشد ، و احوط آن است كه تسبيحى را كه بيان شد اختيار نمايد .
" مسأله 910 " مستحب است نمازگزار در ركوع ذكر " سبحان ربى العظيم وبحمده " را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويد ، ولى در حال بيمارى گفتن يك مرتبه " سبحان الله " كفايت مىكند .
" مسأله 911 " ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود . همچنين بايد به مقدار ذكر واجب بدن آرام باشد ، و در ذكر مستحب نيز چنانچه آن را به قصد ذكرى كه براى ركوع دستور داده اند بگويد بنابر احتياط واجب آرام بودن بدن لازم است .
" مسأله 912 " اگر موقعى كه ذكر واجب را مىگويد بى اختيار يا از روى اشتباه به قدرى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود ، بنابر احتياط واجب پس از آرام گرفتن بدن دوباره آن را به قصد قربت مطلقه بگويد ، ولى اگر كمى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج نشود اشكال ندارد .
" مسأله 913 " اگر پيش از آن كه به مقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد عمدا ذكر ركوع را بگويد ، در صورتى كه به همين ذكر اكتفا كند نمازش باطل است ، بلكه اگر دوباره در حال آرامش بدن ذكر را بگويد بنابر احتياط واجب نمازش را تمام كرده و دوباره بخواند .
" مسأله 914 " اگر پيش از تمام شدن ذكر واجب عمدا سر از ركوع بردارد نمازش باطل است ، و اگر از روى اشتباه سر بردارد ، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده ، بايد در حال آرامى بدن دوباره ذكر را بگويد ، و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد نماز او صحيح است ، و بنابر احتياط واجب دو سجده سهو بجا آورد .
" مسأله 915 " اگر نتواند به مقدار ذكر واجب در ركوع بماند ، چنانچه بتواند پيش از آن كه از حد ركوع بيرون رود ذكر را بگويد ، بايد در آن حال ذكر را تمام كند ، و اگر نتواند بنابر احتياط در حال برخاستن سه مرتبه " سبحان الله " بگويد تا حد اقل يكى از آنها در حال ركوع گفته شود .
" مسأله 916 " اگر به واسطه بيمارى و مانند آن نتواند در ركوع آرام بگيرد نمازش

( 1 ) . يعنى : به قصد تقرب به خداى متعال ، بدون نيت وجوب يا استحباب .

168